PIELĘGNACJA
Ważną cechą trawnika jest jego estetyczny wygląd. O walorach estetycznych decydują: gładkość powierzchni, zwartość darni oraz żywo - zielone zabarwienie. Aby trawnik posiadał takie właściwości konieczne jest poza starannym zasianiem dobrą mieszanką traw, wykonywanie wielu regularnych i zróżnicowanych zabiegów pielęgnacyjnych mające wpływ na długotrwały ładny wygląd naszego trawnika
KOSZENIE
Nawożenie powoduje silniejszy wzrost roślin co w konsekwencji wpływa na potrzebę częstszego koszenia. Tempo wzrostu trawy jest różne w ciągu roku. Wiosną i wczesną jesienią trawnik wymaga koszenia co najmniej raz w tygodniu. Podczas letnich upałów i późną jesienią wzrost trawy prawie się zatrzymuje ze względu na zbyt wysoką lub niską temperaturę. Trawnik wymaga wtedy koszenia nie częściej niż co dwa, trzy tygodnie. Częstotliwość koszenia zależy także od wysianych gatunków i odmian traw w mieszance trawnikowej. Trawy pastewne dają wysokie odrosty.
Najważniejsze jest przestrzeganie zasady: nie ścinamy jednorazowo więcej niż 1/3 - 1/2 rośliny. Nie stosowanie się do tej zasady powoduje, że trawnik traci ładny wygląd i może chorować. Nadmierne skracanie powoduje odsłonięcie zacienionych części rośliny, które w silnym słońcu ulegają uszkodzeniu. Poza tym zbyt niskie przycięcie powoduje szok dla systemu korzeniowego, co w konsekwencji prowadzi do częściowego zamierania korzeni. Istnieje ścisła zależność pomiędzy głębokością systemu korzeniowego, a wysokością koszenia. Kiedy trawa jest prawidłowo koszona korzeń rośnie głębiej, roślina jest mocniejsza i odporniejsza.
Trawniki mogą być koszone na różną wysokość. Częstotliwość koszenia zależy od rodzaju
trawnika. Trawnik przydomowy utrzymywany na wysokości 4-5 cm kosimy co 5-7 dni. Boisko do gry w piłkę nożną o wysokości darni 2,5 do 3 cm wymaga koszenia co 3, 4 dni. Trawnik typu golfowego "green'u" o wysokości 0,5-1,0 cm potrzebuje codziennego koszenia. Trawniki nisko utrzymywane wymagają częstszego podlewania i wyższego nawożenia. Poza tym są bardzo podatne na choroby. Ze względów praktycznych trawniki przydomowe nie powinny być koszone niżej niż 4-5 cm. Każdorazowe przerośnięcie trawnika powoduje konieczność wyższego koszenia.
Najłatwiej jest kosić suchy trawnik, nie mamy wtedy kłopotu z zapychaniem się kosiarki.
Podczas upałów nie zaleca się i nie powinniśmy kosić trawnika szczególnie w południe - jest to dodatkowy stres dla roślin . Dobrze jest wtedy również podnieść wysokość koszenia. Jeżeli chcemy mieć ładną murawę nie możemy dopuścić do zalegania resztek ściętej trawy. Najlepiej jeżeli kosiarka jest samo-zbierająca - z tzw. koszem. Czasami można nie zbierać ściętej trawy pod warunkiem, że pokos nie jest zbyt obfity, a pogoda gwarantuje szybkie wyschnięcie i rozwianie resztek siana.
Darń trawnika wymaga nieznacznej regulacji wysokości koszenia w zależności od warunków pogodowych sprzyjających lub negatywnie wpływających na rozwój trawy.
NAWOŻENIE

Przeważnie użytkownicy trawników zdają sobie sprawę z tego, że trawnik należy kosić i podlewać. Nie wiele osób wie o tym, że wymaga on również odżywiania - nawożenia.
Każdorazowe koszenie pozbawia trawę części liści, które ona stara się odbudować. Dlatego musi mieć zapewnioną nieustanną dostawę składników mineralnych, by mieć ładny kolor, dobry wigor i tworzyć gęstą darń. Prawidłowo nawożony trawnik ma zielony kolor, jest gęsty, posiada siłę do wzrostu, nie jest opanowywany przez chwasty, choroby i insekty.
Przenawożony wygląda mniej atrakcyjnie i jest bardziej podatny na środowiskowe stresy i zniszczenie.
Trawa do swego wzrostu wymaga około szesnastu różnych minerałów - pierwiastków. Niektóre z nich jak tlen, wodór, azot, fosfor, potas pobierane są przez rośliny w dużych ilościach inne zaś jak magnez, siarka, wapń potrzebne są w mniejszych, a cynk, bor i inne mikroelementy wymagane są w ilościach śladowych. Na nowo zakładanych trawnikach pierwsze nawożenie można wykonać przed siewem.
W dobrze przygotowanym podłożu, wzbogaconym substancją organiczną znajduje się minimum składników zapewniających start trawie. W ten sposób młode rośliny zmuszone są do szukania pokarmu rozbudowując system korzeniowy co czyni je silniejszymi i odporniejszymi na różne stresy zwłaszcza susze.

PODLEWANIE
Najtrudniejszym okresem dla trawnika jest faza wschodów roślin, w której wymagane jest ciągłe zraszanie roślin. Najlepsze efekty daje rzadkie ale obfite podlewanie, np. raz w tygodniu.
Warstwa gleby, na której są korzenie (ok. 10 cm) powinna być zawsze wilgotna. W następnych sezonach trawa będzie już w stanie przetrwać bez podlewania ok. 2 t ygodnie. Przez ok. 3 tygodnie po siewie najlepsze jest podlewanie ręczne. Służą do tego odpowiednie końcówki zakładane na wąż ogrodniczy. W późniejszym okresie można stosować przenośne zraszacze, jednak istotne jest ich systematyczne przestawianie, ponieważ nadmierne podlewanie w jednym miejscu powoduje wypłukiwanie składników pokarmowych.
ODCHWASZCZANIE
Trawnik nawet najbardziej starannie pielęgnowany, jest narażony na chwasty. Chwastami o delikatnych łodygach i liściach nie trzeba się zbytnio przejmować, ponieważ zostaną ścięte w czasie koszenia. Nie wolno tylko dopuścić do tego, aby zakwitły i się rozsiały. Kłopot mogą sprawić chwasty rosnące w kształcie dużych, wyraźnie widocznych rozet. Należą do nich: mniszek, babka lancetowata, oset. Gdy pojawią się na trawniku należy je usunąć stosując jeden z dostępnych na rynku preparatów chwastobójczych.
WERTYKULACJA
Na trawnikach wieloletnich możemy mieć problemem z tzw. sfilcowaniem się darni. Powodowane to jest nadmiernym nagromadzeniem się martwych resztek roślinnych w darni.
Brak systematycznego usuwania starej martwej darni utrudnia przedostawanie się wody i składników nawozowych do ziemi. W rezultacie czego system korzeniowy zamiast penetrować w głąb ziemi rozbudowuje się w strefie powierzchniowej. Trawa staje się bardzo wrażliwa na upały i łatwo jest wyrywana podczas gier i zabaw. Warstwa "filcu" staje się siedliskiem grzybów i bakterii chorobotwórczych.
Wertykulacja jest zabiegiem łączącym wyczesywanie martwych roślin z płytkim nacinaniem (do około 2 cm) powierzchni darni. Poza tym, następuje rozcinanie rozłogów i powierzchniowe napowietrzenie gleby. Wertykulację przeprowadzamy wiosną po pierwszym koszeniu. Dobrze jest połączyć ten zabieg z podsiewem miejsc, które szczególnie ucierpiały podczas zimy. Po raz drugi wertykulację przeprowadza się wczesną jesienią.
Areacja (napowietrzanie)
W miejscach często uczęszczanych np: na ścieżkach, w miejscach parkowania samochodu i tym podobnych mamy do czynienia z wypadaniem trawy. Diagnoza wtedy wydaje się prosta: "nasza trawa nie jest odporna na deptanie", ale często jest błędna. Okazuje się że nadmierne deptanie, czy jeżdżenie po trawie sprzyja zagęszczaniu się gleby. W zbitą ziemię trudno wsiąka woda i brakuje w niej powietrza niezbędnego dla życia systemowi korzeniowemu, co w konsekwencji jest przyczyną wypadania trawy. Aby przeciwdziałać temu procesowi należy trawnik napowietrzać.
Aerację najlepiej jest przeprowadzić wczesną wiosną, gdy ziemia już obeschnie. Wykonuje się ją specjalnymi maszynami tzw. aeratorami. Zabieg ten powinien być wykonany w miarę możliwości na całej powierzchni trawnika, co najmniej raz na dwa - trzy lata. Miejsca szczególnie uczęszczane należy napowietrzać co najmniej raz w sezonie.